Verloren voorwerpen

Verloren voorwerpen Bosklassen

Dag 5: Fotozoektocht + Terugreis

Goedemorgen, morgen, goeiendag... 
Om 7u30 kwam de juf ons voor een laatste keer wekken. Het opstaan ging echter niet zo vlot als de afgelopen dagen maar we moesten er door. We raapten onze moed bijeen en trokken onze kleren aan. Tussendoor propten we nog wat vuile kledij in onze overvolle valies. Het blijft een mysterie hoe mama al onze kleren in 1 valies heeft gekregen.

Deze ochtend werden we verrast met een reepje chocolade op ons bord. We aten ons buikje vol en trokken vol goede moed naar onze kamer om een tweede poging te ondernemen om die dekselse valies dicht te krijgen. Wonder bij wonder ging dit vlotter dan voor het ontbijt. We persten al onze kledingstukken in onze valies en al vlug werd onze kamer leeg gemaakt. We plaatsen onze valiezen in de grote zaal, zoals de juf en meester hadden gevraagd.

Eenmaal iedereen klaar was vertrokken we richting Durbuy. Daar werden we in groepjes van 4 verdeeld. Per groepje kregen we van de juf een mapje met een balpen en heel wat foto's. Aan de hand van de foto's moesten we heel wat vragen beantwoorden. Dit was best wel een moeilijke opdracht. We zochten zo goed we konden. Sommige foto's vonden we direct, andere foto's zaten wat beter verstopt. Maar we maalden er niet om en bleven zoeken. Omstreeks 11u was het verzamelen geblazen en keerden we terug richting het heem.

Daar genoten we van een laatste middagmaal. Deze keer werd er varkensvlees met aardappelen en wortelen/erwten naar binnen gespeeld. We genoten een laatste maal met volle teugen. Ondertussen was ook Willem aangekomen. We kregen allemaal een polsbandje en enkele kaarten van LPM. Naar het schijnt organiseren ze hier ook paaskampen en zomerkampen. Als jullie ons een weekje kwijt willen, aarzel dan niet om ons hier in te schrijven. 😁

Omstreeks 12u30 vertrokken we met de bus naar het station in Barvaux en lieten we Durbuy achter ons. Iets voor 13u stapten we in de trein en kon het nagenieten van de bosklas beginnen.

Na een heel vlotte en rustige treinrit - Inderdaad, we waren een heel stuk rustiger dan maandag... Zou dit door de vermoeidheid komen? -  kwamen we omstreeks 16u00 aan in het station te Brugge. Daar stonden al heel wat mama's en papa's ons op te wachten. Nu beseften we het pas echt... De bosklassen zitten erop ... Deze fantastische week is voorbij gevlogen... Ons hartje zit vol van de mooie herinneringen...

Dank je wel mama en papa voor deze kans!
Dank je wel juffrouw Els, mevrouw Kris, meester Thomas en meester Olivier voor de goede begeleiding deze week!
Dank je wel aan Willem, Tom, Ruben en Jaron voor de leuke en coole activiteiten deze week!
Dank je wel lieve klasgenootjes om dit samen met jullie te mogen beleven!
Dank je wel aan mezelf om elke dag het beste van mezelf te geven en te genieten van elk moment die me deze week heeft geschonken!

Beste mama, beste papa!
Wees gerust!
Het gaat hier zotzalig goed!

Dag 4: Geschiedeniswandeling en wandeling in Wéris

Vandaag stonden we op met een klein hartje. Niet omdat we nog moe waren maar omdat we beseften dat dit onze laatste volle dag in Durbuy was. Hoe jammer we het ook gaan vinden om morgen terug naar Vivenkapelle te trekken, we kunnen alvast terugblikken op een fantastische week. Ook al zijn de nachten wat kort en is het weer niet altijd ons goed gezind, we genoten van elke minuut! Maar echt veel tijd om te treuren hadden we niet want om klokslag 8 uur werden we aan het ontbijt verwacht.

Traditiegetrouw smulden we ons buikje vol met de lekkerste boterhammen van de hele wereld! Vandaag lag er als extraatje een speculoosje op ons bord. Zou de Sint dit tot in Durbuy gebracht hebben of komt hij pas dit weekend naar ons toe? Hopelijk is hij ons niet vergeten en krijgen we heel veel lekkers in onze schoen! 😇

Na het ontbijt trokken we traditiegetrouw onze warme kledij en stapschoenen aan. Uit hemel dwarrelden de eerste sneeuwvlokken. De weergoden hadden besloten om er vandaag een koude en natte dag van te maken. Maar zoals eerder deze week... We lieten ons niet kennen... We trokken er ons niets van aan... We zijn vee sterker dan wat kou en regen... We gaan er zoals de Ketnethelden "Tjik Tjak Vollenbak" tegenaan!

Deze ochtend trokken we richting de binnenstad van Durbuy. Inderdaad, de binnenstad... Want volgens de inwoners is Durbuy het kleinste stadje ter wereld,.

Onder begeleiding van gids Willem leerden we de hele geschiedenis van Durbuy kennen. Het fantastische verhaal werd enorm gesmaakt. Willem maakte er een spannend en grappig verhaal van. Op die manier zullen we het beter onthouden zegt hij. Blijkbaar zou juf Els hierover een toets geven. Misschien laat ze deze wel vallen als ze ziet hoe flink we wel zijn!

Tijdens het verhaal werd Lennert gekroond tot graaf en trouwde hij later in het verhaal met Amelie. Zij kregen een flinke zoon 'Nathan' die op slag verliefd werd op prinses Jana. Ook Saar, Shane en Semile (Emile) kregen een glansrol in het verhaal. Bedankt aan Willem om ons op deze manier Durbuy te leren kennen!

Na de wandeling trokken we richting heem om ons wat op te warmen. Dat deed best wel deugd. Als middagmaal verraste Wout Bru ons met het bezoek van Sergio Herman. Zij maakten voor ons heerlijke puree met spinazie en fishsticks. De calorieën vlogen rond onze oren maar deze week maken we hier graag een uitzondering!

Na het middagmaal trokken we met de bus richting Wéris. Wéris is een klein dorpje met een grote geschiedenis. De wandeling startte aan de dolmens. Opnieuw was Willem onze gids en we wisten toen al dat dit opnieuw een fantastische middag zou worden. Willem kan echt heel goed vertellen en is echt wel grappig. We hingen vanaf zijn eerste woord tot zijn laatste aan zijn lippen. Als we een top 3 mogen opstellen van beste vertellers dan staat hij zeker en vast op plaats 3 net achter meester Thomas en juf Els die beiden op de eerste plek staan!

Aan de dolmens moesten we even zoals een echte druïde mediteren. Dat was best wel een fijn en rustig moment. Maar of we nu echt iets voelden kriebelen in onze buik, kunnen we niet echt bevestigen.

We stapten verder richting de "Witte Menhir". Dit was best wel een flinke beklimming. Hier leerden we de legende van de duivel kennen. We genoten van een prachtig uitzicht. We werden er zelfs even stil van. Na de afdaling hielden we even halt aan het Duivelsbed. Al wie dit bed durft aan te raken is blijkbaar vervloekt en mag heel wat ellende verwachten.

Ondertussen bleken meester Thomas en meester Olivier verdwenen te zijn. Had de duivel hen meegenomen? Waren ze verdwaald? Hopelijk is er niets gebeurd!

We wandelden richting onze bus tot we even halt moesten nemen aan een klein gezellig huisje in het midden van het dorp.

Plots werden de ramen opgemaakt en staken de 2 verdwenen meester hun hoofd door het raam. De duivel had gelukkig de meesters niet meegenomen. Neen de meester verrasten ons met een heerlijke warme chocolademelk! De meesters waren stiekem de chocolademelk gaan opwarmen in het huisje van de schoonouders van meester Olivier. Het was een meer dan aangename verrassing. Wat zeg ik? Het was een fantastische verrassing!

Na het heerlijke warme drankje reden we met de bus richting heem. We wisselden nu onze warme kledij in voor ons opperste beste pak want vanavond was het fuif!

Om 18u werden we samen met alle andere scholen in de grote zaal verwacht. Onder begeleiding van de mensen van LPM werd de fuif ingezet. We dansten, we zongen, we gilden, we maakten veel plezier! We kunnen jullie verzekeren... Vivenkapelle staat hier op de kaart!

Tijdens de fuif smulden we van een heerlijke braadworst.

Na de korte fuif met de andere scholen fuifden we verder met onze vrienden van de Meersen.

Dj meester Jurgen liet ons op de beste songs dansen!

We genoten met volle teugen van de fuif!

Het werd alweer een onvergetelijke dag!

Wat hebben we het hier toch ongewoon goed!

Jammer dat de week bijna gedaan is.

Maar we kijken ook al wat uit om al onze verhalen te kunnen vertellen.

We kunnen jullie het nu al verzekeren... Het zijn er heel wat... En ze zijn allemaal fantastisch!

Beste mama, beste papa.

Maak je geen zorgen!

Het gaat hier zotzalig goed!